Polska Fundacja Artystów Scenicznych „Plac Teatralny” realizuje projekt „Grotowski – od szamanizmu do teatru”, polegający na eksploracji polskiego i rosyjskiego dziedzictwa kulturowego. Starożytna sakralna obrzędowość, która stała się fundamentem współczesnego teatru interesowała wielkiego polskiego reformatora sztuki scenicznej Jerzego Grotowskiego. Podobieństwo stanów kamłającego szamana i tworzącego na scenie aktora stanowiło przedmiot badań wielkiego artysty. W archaicznej przestrzeni sakralnej poszukiwał dondoskonałości sztuki aktorskiej i współczesnego europejskiego teatru. Postanowiliśmy wyruszyć drogą Grotowskiego i zbadać obszar wspólny pomiędzy szamanizmem a teatrem. Część niezbędnych funduszy do przeprowadzenia zadania przekazał nam Cronimet,   dla   którego   Rosja   jest   największym dostawcą   metalu   do recyklingu. Dzięki tej pomocy mogliśmy spotkać się z naszymi przyjaciółmi z   Chakaskiego Narodowego Teatru Dramatycznego w Abakanie i przyglądać się pracy szamana  w momentach spotkania z duchami i rozmowy z nimi. Dzięki  pomocy Cronimetu mogliśmy zaprosić naszych przyjaciół do Polski i przekazać im wiedzę dotyczącą pracy Jerzego Grotowskiego. Mogliśmy jako jedyni w Polsce, a być może w Europie, udać się w podróż do źródła teatru,   aby    zderzyć   tę    wiedzę   ze   współczesną   myślą    teatralną. Za umożliwienie spotkania  i  wspólnej  pracy z  naszymi kolegami w  Rosji i Polsce serdecznie dziękujemy p. Maciejowi Lipińskiemu   –   Prezesowi    Zarządu   Cronimet   PL oraz wszystkim pracownikom firmy.

Biznes to pieniądz odmieniany przez wszystkie przypadki. Namiętność, motywacja oraz cel działań. Umowny środek płatniczy,  atrybut ludzkiej  siły i  pozycji.  Przyczyna  wojen i miara wszystkiego. Jego wartość jest zależna od czasu, bywa kapryśna i chwiejna. Kiedy jednak przestaniemy działać   w  jego  służbie,  zaprzężony do pracy potrafi nabrać szlachetności i  odsłania  swoją zdolność wspierania rzeczy wielkich i pięknych. Wierzę, że ta myśl jest powszechną wśród tych, których zasobność i wrażliwość osiągnęła właściwy pułap i proporcję. Ludzie biznesu widzą również kapitał jako dług   zaciągnięty u społeczeństwa, które   pracą    wytworzyło  ich dobrobyt. Mecenat artystyczny jest jednym ze sposobów dzielenia się bogactwem  z  tymi,  którzy  przyczynili  się  do  jego  powstania. Pieniądz w  służbie  sztuki  ma  wartość   elitarną, tworzy  bowiem rzeczy  doskonałe  i wieczne. Takie działanie przynosi chwałę darczyńcy, pracę artyście,  a   pozostałym  kontakt  z   harmonią i pięknem. Wątpiący w te słowa powinni  udać  się  na  wycieczkę  do starego  Krakowa…

Rozpocząłem ten tekst o mecenacie artystycznym z „wysokiego c”,  ponieważ chciałbym podkreślić jego wartość dla tych, którzy nie ufają efektom osiąganym na drodze finansowania kultury z zasobów prywatnych. Artysta, który zdoła przekonać przedsiębiorcę do swojej wizji, zyskuje możliwość stworzenia dzieła. Zmaterializowanie wizji artystycznej jest dla twórcy priorytetem. Przedsiębiorca finansujący pracę artysty zyskuje miano opiekuna sztuki, pieniądz w jego rękach nabiera wartości. Sztuka powstała w wyniku tej współpracy kształtuje wrażliwość odbiorcy.  Oczywiście to nie wszystkie korzyści, jakie daje wsparcie kultury i sztuki. Obecnie mecenat nad instytucjami kulturalnymi staje się coraz bardziej popularny   jako   forma   promocji   danej  marki i zaprezentowania jej „odpowiedzialności społecznej”. „Inwestycja” taka postrzegana jest w biznesie również jako pole do budowy międzynarodowych relacji partnerskich, które można tworzyć poprzez finansowanie projektów artystycznych opartych o kulturę  krajów, z których wywodzą się kontrahenci. Prezentacja firmy poprzez kulturę i sztukę własnego regionu, wymianę artystyczną, a w efekcie przenikanie się przestrzeni biznesowych, społecznych i kulturowych, buduje zaufanie i szacunek. Jeśli odbiorcami projektu są społeczności skupione wokół działalności prowadzonej przez partnerów, inwestycja taka stanie się pozytywną częścią świadomości społecznej, a biznes rozwijać się będzie w przyjaznej atmosferze.

Akurat tę drogę rozwoju wybrała spółka Cronimet Polska, będąca częścią dużego niemieckiego holdingu. Zajmując się recyklingiem metali na skalę międzynarodową, firma ta wykorzystuje potencjał polskiej kultury, otwierając się jednocześnie na poznanie kultur swoich partnerów zagranicznych. Właśnie taka wymiana przynosi wzajemne zrozumienie, zaufanie oraz sympatię nie tylko osób bezpośrednio zainteresowanych współpracą, lecz również pracowników, ich rodzin i całych lokalnych społeczności związanych z działalnością pracodawcy. Więź partnerską buduje się poprzez wspólne twórcze działanie lub powszechną dostępność dzieła sztuki powstałego w wyniku darowanych funduszy. Ta niematerialna wartość może stać się podstawą sukcesu biznesowego, budując otwartość pomiędzy obcymi sobie podmiotami. W ten sposób tworzy się strategię dyplomacji   kulturalnej,   która   jest   jedną  z  dróg  wiodących  Cronimet do ekonomicznego sukcesu.